22 Ocak 2009 Perşembe

birgün

sevmeye, kendimi bu denli severek başladım.
kendimi sevdiğim için değil mi zaten o oyunlarda oynarken taktığım maskeler.

içinde bir yerlere dokunmak, ne güzel.
içimde bir yerlerde hacimsiz bir yer edindiğini kaç farklı şekilde söyledim zaten sana

bu denli sevilmek?
bunun için "ben" olmak gerekiyor.
dedim ya hacimsiz diye mesela,
bir ruhu sarman gerekiyor.
böyle cümleler ancak o şekilde kurulur
insan sadece kendisine böyle incelikli davranır.
ve biz en kolay kendi ruhumuzu sararız.

sonra bir savaş verilir.
ne yenilmektir sonu, çünkü kendini seversin
ne de yenmektir, çünkü içinde bir yerlerde boy gösterir
kendini yenmek gibi gelir kazanacak olduğunda
yitirmek gibi gelir kaybedecek olduğunda
ikisini de yapamazsın, elinden gelmez.
işte o nedenle, kazanan veya kaybedeni olmaz.
ya beraber kaybedersin, ya beraber kazanırsın.
bu kazanmak veya kaybetmek değildir.
bu birleşmektir.

bunu iste,
her zaman iste. herkesten iste.

ben başaramazsam, veya bir başkası.
birisi başaracaktır birgün.
birgün.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Tanıdık geldi, bana verilmiş bir cevap bu. Unutmadım, hatırladım.


Merik.