Aydınlığa uzat, sakınma, gerekirse zincirlensin bileklerin

Ey en sığ bilinçlerden tuğlaları taşınan
çiğ düşüncelerin karanlığında
çocuklarımızın yarınını emerek yükselen duvar
Aşılacaksın!

Tiranların kalkanlarını parçalayacak seslerimiz,
kelimelerimiz yarınlarda yankılanacak
İki dudağımızın arasında
Titreyeceksin!

Ey maden!
Eritecek seni sıcak nefesimiz
özgürlüğümüzün zincirleri boncuk boncuk dökülecek
alnından sözcüklerin, sadece tuz ile
döktüğün kanların izini temizleyecek yıldızlar geceleri
ve güneş; her sabah
her günbatımında

Işıl ışıl yarınlar inşa edeceğiz
yarınlara koşacak çocuklar
dört nala kuş sesleri taşıyacak rüzgarlarıyla

Ey o duvarların üzerinde
kırbaç sallayan tiran!
bir rüzgar esecek
ket vurduğun soluklardan
harf harf savaşacak seninle
yaprak yaprak düşecek çürümüş yüzün
Yok olacaksın!

ve insanlar yeniden hatırlayacak
insandan evvel
canlı olduklarını
ve aynalara sıkışan paslı heykeller
atıp o karanlık örtülerini
canlanacaklar.

ve her canlı savaşacak karanlıklarla,
Aydınlık kazanacak!

Artık günaydınlar başkasına.

Seviyorum ben bu şarkıyı.

Ces matins calmes

On part a coeur perdu

Avec la faim dans l'ame

De matins lumineux

De villes inconnues

Au bout c'est le desert

Et ces matins calmes

Le sable ou bien les bras d'une femme

Entre le ciel et la terre

Tu as tes ponts de pierre

Sur tes abimes

Istanbul!

Macias Macias.

Bugün ayın ışığı.