şiirlerin
ufkun ardına bıraktım
üzerine bulutların
ırmak seslerine
yıldızlara
kristal berraklığına
döngüsüne evrenin
çağların arasına
dokunulmazlığına bıraktım seni kalbimin
ruhumun yılgınlığına
savaşların ortasına
öpüşmelere
ıslaklığa
sevdaya
nokta nokta topladım seni
birleştirdim tüm sevdalarını evrenin
bir hayal yarattım
bir kadın
aşk yarattım
kalbim küçük geldi
dünya büyük
ruhum delik deşik
ellerim kirli
önemsiz bir dokunuştan
korunmadan
basit bir sevişmeden
bir tohum yarattım
hayaline kapıldım güzel yenilgilerin
içime attım
büyüdün günden güne
gerçek hayal arasında
seni kendine bıraktım
keşke
hep orada kalsaydın.